ශාසනායු පරශ්නය

සනායු

පර

ශ්නය

ිලිඳු රජු

-

ස්ෙොමීනි

,

බුදුපියොම ෝ ආනන්ද මතරුන්ට පන්දහසක් අෙුරුදු සද්ධර්ෙය

පෙතින්මන්ය යයි ෙදාළහ. එමස්නේ සුභ

ද්‍ර

පච්

බරො

ජකයොට පිච්නිෙන් පොන

සෙමයහි

“

ෙොමේ ශොසනමයහි භික්ෂුහු ෙනො මලස

පර

තිපත්තිමය

හි මයමදන්මන්

නේ රහතුන්මෙන් මලෝකය හිස් මනොමෙයි.

”

යයි ෙදාමළ් ඇයි

?

නොෙමස්න මතර ුමෙෝ

-

ෙහරජ

,

බුදුපියොම ෝ

“

ආනන්දමයනි

,

කොන්තොෙන් ශොසනමය් පුවිදි මනොෙුමය්

නේ දස දහසක් අෙුරුදු සද්ධර්ෙය පෙතියි. දැන් සද්ධර්ෙය පෙතින්මන් අෙුරුදු

පන් දහසක් පෙණි

”

යයි ෙදාළහ. මෙහිදී බුදුපියොම ෝ ශොසනමය් විනොශය ද

,

ඉතිච්ෙූ ශොසනොයුෂය ද මදවි ිනිසුන්ට ෙදාළහ. උපෙොෙකින් කිෙමහොත් යේකිසි

විපතකින් ෙස්තුෙ විනොශ ෙූ ිනිමසක්

”

ෙොමේ මෙපෙ ෙස්තුෙ නුතිවී ෙිමය්ය.

ඉතිරුෙූ ෙස්තුෙ මෙපෙ ය

”

යයි මපන්ෙො කියන්නොක් මෙනි. එමස්ෙ සුභ

ද්‍ර

පච්

බරො

ජකයො

ට

“

ෙොමේ භික්ෂුහු ෙනො මලස ෙොසය කරන්මන් නේ (සීල සෙොි

Non Commercial Distribution

10

පර

ඥාමෙහි හුසිමරන්මන් නේ) මලෝකය රහතුන්මෙන් හිස් මනොමෙයි

”

යයි

නිර්ෙල ෙූ ශොසන

පර

තිපත්තිය දක්ෙො ෙදාළහ. සිහිල් ජලමයන් පිරු ු විලක්

ඇත්නේ නිරතුරු ෙසිනො ෙුස්මසන් එය නිතර පිමර් නේ ඒ විමල් ෙතුර

මනොසිමඳන්නොක් මෙනි

. ඇවිමළන ෙිනි මෙොඩකට නුෙත නුෙතත් වියළි

ත මකොළ

,

මෙොෙ ෙුරි දැෙූ විට ෙඩ ෙඩොත් එය ඇවිමළන්නොක් මෙනි.

මනොනිමෙන්නොක් මෙනි. මෙමස් සේබුදු සසුන

පර

තිපත්තිය ෙුල් කර පෙතියි.

බබළයි.

බුදු පියො න් පිච්නිවී කොලයක් යන තුරු භික්ෂුහු රහත් බෙ ලබති. කල්

යොමේදී

එමස් මනොහුකිෙ අනොෙො

මී මෙති. සකෘදාෙොමී මෙති. මසෝෙොන් මෙති. අෙසන්

මසෝෙොන් ලොභියොමේ ජීවිතය ක්ෂය වීමෙන් ධර්ෙය අෙමබෝධ කර ෙුනීෙ මහෙත්

අිෙෙනය අතුරුදහන් මෙයි. පසුෙ භික්ෂුහු භොෙනො කර ෙොර්ෙඵල උපදෙො ෙත

මනොහුකිෙ සීලය පෙ ක් රක්ෂො කරති. ඉන්පසුෙ ශික්ෂොපද පෙ ක් රකිති.

කල්

යොමේදී කුඩො කුඩො ශි

ක්ෂොපදද කඩ කරති. ෙරද දුටු කල එකිමනකොට

මචෝදනො මනොකරති. මෙමස් සෙථ විදර්ශනො ආදී භොෙනො මනොකරන සිල් පිච්සිදු

මනොකරන භික්ෂුහු ඇති මෙති. ඔෙුන්මේ ශිෂය

හිිෙරුද සිල් ැකකීෙට භොෙනො

කිරීෙට අසෙත් මෙති. එමහත් උපසේපදාෙ ලබති. පොපයට බුස සිින එෙ

භික්ෂුහු ධර්ෙයට කන් මනොමදන අතර

ධර්ෙය මත්රුේ මනොෙනිති. නූෙත යුතු

මද් උෙන්නො අතර ධර්ෙය උෙත යුතු බෙ

,

භොවිතො කළ යුතු බෙ මනොසලකති.

ශොසනය ලිහිල් මකොට මෙන සිේපසය ෙුඩි කර ෙුනීෙ පිණිස පිළිපදිති.

ඔෙුන්මෙන් අන්තිෙ භික්ෂුෙමේ ජීවිතය ක්ෂය වීමෙන්

පර

තිපත්තිය මහෙත්

ධර්ෙය පිළිපුදීෙ අතුරුදහන් මෙයි.

අනොෙතමය්

රජදරුමෙෝ

,

ඇෙතිෙරු සහ රටෙුසිමයෝ අධර්ිෂ්ධ මෙති. කලට

ෙුසි මනොලුමබයි. මෙොවිතුන් පොලු මෙයි. සිෙුපසය දිය මනොහුකි මෙයි.

ක්ලොන්ත ෙන භික්ෂුහු බුද්ධ ෙචනය උෙන්ෙන්නට අසෙත් මෙති. තෙොටත් ෙතක

තබො ෙුනීෙට අසෙත්ෙ අටුෙො හුර පොලි ධර්ෙය දරති. පොලි ධර්ෙයද දැච්ය

මනොහුකි මෙති. අභිධර්ෙ

පිටකය පිච්මහයි. විනයත් පිච්මහයි. යේකිසි දිමනක

ධර්ිෂ්ට රමජක් දහසින් බුඳි පියල්ලක් ඇමතකු පිට තබො

“

බුදු දහින් සතර

පදයක බ කියො මේ සියලු ෙස්තුෙ ෙන්න

”

යයි තුන්ෙරක් නුෙර ෙමට්ඨ යෙොත්

ධර්ෙය දන්නො මකමනක් මනොලදින් ෙහො මශෝකීෙ හඬයි. ඒ දෙස පයයො

ප්තිය

මහෙත් ධර්ෙය ඉමෙ

නීෙ අතුරුදහන් මෙයි.

කල්

යොමේදී ෙහ හූ කුඩො කහ පොට මරදි කුබුල්ලක් හිමස්

,

අමත් මහෝ

මබල්මල් බුඳමෙන

“

අපි උපසේපන්නයේහ

”

යයි කියින් අඹුදරුෙන් සෙඟ

කෘෂිකර්ෙමයන්

,

මෙමළඳාමෙන් ජීෙත් මෙති. ිනිස්සු ඒ දුසිල් පවිටු ෙහ ුන්ට

කුසල් පතො සොිංඝික කර දානය මදති. එයද අනුසස් සහිතය.

පසුෙ මනොමයක්

ෙුඩෙල මයමදන්නොෙූ ඔෙුහු මේ කහකඩින් ෙුඩක් නුතුයි එය කඩො දෙති. ඒ

දෙස ෙහ මේෂය අතුරුදහන් මෙයි.

Non Commercial Distribution

11

බුදුපියො න්මේ ශොරීච්ක ධොතු පන්දහසක් අෙුරුදු පෙතියි. පූජො සත්කොර

මනොලබන්නො ෙූ ධොතුන් ෙහන්මස්ලො බුදුපියො න්මේ අිෂ්ධොන බලමයන් පූජො

සත්කොර ලුමබන තුනට අහසින්

ෙඩිති. කල් යොමේදී සෑෙ තුනෙ පූජො සත්කොර

මනොලුමබයි. එකල මලෝ ෙුඩ පිණිස විසිර පෙත්නට අිෂ්ධොන කළ සියලු

ධොතුන් ෙහන්මස් ෙහ මබෝෙුඩට ෙුඩ

,

බුද්ධ රෑපයක් ෙුමෙයි. ඒ දකින මදේ

බඹහු

“

අද බුදුපියො න්මේ ධොතු පච්නිර්ෙො ය සිදුෙන්මන්ය

”

යයි ෙහත්

සිංමේෙයට පුි මනොමයකුත් පුද පූජො පෙත්ෙ

ති. එවිට බුදුපියො න්මේ

අිෂ්ධොන බලමයන් එයින් නුමෙන ෙින්මනන් හුෙ ධොතු ආදාහනය කරයි. ඒ

දෙස ශොසනොයුෂය මෙමෙයි